Attractie : Vesting van Aubin-Neufchâteau in NEUFCHÂTEAU

Presentatie De bouw begon in april 1935 en werd voltooid in 1938. De officiële inhuldiging vond plaats op 9 mei 1937, in aanwezigheid van talrijke burgerlijke, militaire en politieke autoriteiten, maar ook van dorpelingen, plaatselijke schoolkinderen en patriottische afdelingen.

Bij zonsopgang op vrijdag 10 mei 1940 werd het Fort van Aubin-Neufchâteau in een strijd gestort die duurde tot 21 mei, toen het zich rond 17 uur overgaf.
Tijdens de strijd verloor het fort 7 soldaten van zijn garnizoen en niet minder dan 20 gewonden, na 23 aanvallen door infanterie, artillerie en vliegtuigen. De vijand liet tussen de 500 en 2000 man achter voor de muren en Duitse troepen beweerden dat ze de zwaarste artillerieslag aan het Westelijk Front voor het fort hadden uitgevochten.
Het fort hield stand tot het uitgeput was. De geschutskoepels waren vernietigd, er was geen munitie meer voor de verdediging en het toegangsblok werd met geweld ingenomen na de laatste granaat die door de verdedigers werd gegooid.

Het massief was gedeeltelijk bezet door de vijand. Vlammenwerpers voorkwamen dat de klokken en koepels bezet konden worden. De munitie was bijna op. Sommige wapens in de kazematten waren vernietigd of onbruikbaar. Na twee weigeringen om zich over te geven aan de parlementariërs, moest nu overgave worden overwogen.
Een vergadering van het verdedigingscomité van het fort werd gehouden in de ondergrondse barakken: overgave was de enige optie die overbleef om de levens van de mannen te sparen.

Op 21 mei 1940, rond 17 uur, kwam Commandant D'Ardenne uit de ondergrondse barakken en onderhandelde over de overgave van zijn Fort: 24 uur rust voor zijn mannen, verzorging van de gewonden en een fatsoenlijke begrafenis voor zijn doden. Deze voorwaarden werden geaccepteerd door Kolonel Rünge en het garnizoen mocht vertrekken voor een erewacht van Duitse soldaten. Als erkenning voor zijn dapperheid en vechtlust kreeg Commandant d'Ardenne zijn sabel, die hij gedurende zijn hele gevangenschap bij zich droeg.
Alles in het fort dat door de vijand gebruikt kon worden, werd vernietigd. Na 12 dagen van hevige gevechten zagen de ongeveer 545 mannen van het garnizoen het daglicht weer en gingen te voet op weg naar Maastricht, waar ze op veewagens stapten die de meesten van hen naar Oost-Pruisen (Stalag IA) zouden brengen...

In 1942 en 1943 werd het fort getest op geheime Duitse wapens, waaronder de "Röchling" granaat, een projectiel van twee meter dat 4,50 meter gewapend beton kon doorboren. De vreselijke schade die dit wapen veroorzaakte is vandaag de dag nog steeds te zien.

In de jaren 1960 werd het fort ontwapend en ontmanteld na het verwijderen van de wapenuitrusting. Het was rond 1978 dat de oudsten, een paar jaar later gevolgd door een bergingsteam, de site opruimden en ervoor zorgden dat het in alle veiligheid kon worden heropend voor het publiek.

Vandaag de dag is het Fort nog steeds een militair domein dat wordt beheerd door vrijwilligers die de taak van de oudsten van het garnizoen hebben overgenomen en die de herinnering aan het Fort levend willen houden.

Opening : Bezoek elke derde Zondag van het maand, van April tot en met November, aan 13.30 Uur.